Doba novorođenčeta, socijano-emotivni razvoj
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 15 | Nivo: Internainalni univerzitet u Novom Pazaru

S A D R Ž A J
1. Uvod 3
2. Doba novorođenčeta 4
3. Socijalno - emotivni razvoj 6
4. Socijalizacija emocija 8
5. Temperament 10
6. Porodica i emocije 11
7. Emocionalna vezanost 12
8. Zaključak 14
7. Literatura 15
UVOD
Sa rođenjem je započeo individualni život deteta koji je nužno utkan u socijalni život koji dete okružuje. Kontakt sa stvarnošću je u celini socijalno posredovan. Dete je prinuđeno da komunicira ali je ta komunikacija afektivna i neverbalna.
Dete veoma rano ispoljava znake primarne socijalnosti. Sa 2 meseca pokazuje da ga privlači ljudsko lice, govor, blizina drugih ljudi, telesni dodir, podstiče odrasle na kontakt socijalnim osmehom, plačem, gukanjem, pokretima i signalima i ponašanjem koje pokazuje da shvata značenje reakcija odraslih. Time započinje dvosmerna komunikacija jer i odrasli, posebno majka, reaguju na te signale. Od 5. meseca počinje selektivno da reaguje pozitivno prema osobama koje ga neguju a ispoljavanjem straha od nepoznatih osoba. Krajem prve i početkom druge godine razume radnje odraslih ali samo pokreće svrsishodne aktivnosti, uključuje govor u interakciju, pokazuje intereso vanje za drugu decu, javlja se simbolička i ekspresivna igra. U drugoj godini odrasli nastoje da decu nauče navikama čistoće, hranjenja i spavanja u određeno vreme.
Za psihički razvoj deteta u ranom razvoju najznačajniji uticaj ima sistem afektivnog vezivanja i afektivna komunikacija jer se na njoj zasniva socijalni i emocionalni razvoj. Afektivna vezanost je bliska emocionalna veza roditelja i deteta koju pokreće primarna potreba. Nastaje u periodu odojčeta, u prvih šest meseci, kao posledica interakcije deteta i roditelja. Afektivna vezanost je biološko i interindividualno ponašanje.
Afektivno vezivanje ima zaštitnu funkciju: da obezbedi blizinu odrasle osobe i njeno zaštitno ponašanje, kao primarna potreba, postoji i kod drugih vrsta ali u socijalnom kontekstu dečjeg razvoja ono prerasta u složeni sistem interakcije i komunikacije sa okolinom koji ima značajne posledice na psihički razvoj. To se posebno odnosi na komunikaciju sa majkom.
Biološka zavisnost dovodi do odnosa dete - majka - okolina, posredovanog socijalnog odnosa. Dete ne stiče iskustvo u ličnoj interakciji već na osnovu iskustva majke. U daljem razvoju to dovodi do specifičnih oblika učenja deteta. To su učenja putem podražavanja (oponašanja), identifikacije, opservaciono učenje i učenje po modelu. Učenje se odvija u svakodnevnoj socijalnoj situaciji i pokreće ga jaka motivacija jer između deteta koje uči i modela postoji snažna afektivna veza.
DOBA NOVOROĐENČETA
Saznanja o prenatalnom razvoju nam ukazuju da sa rođenjem ne počinje ni fizički ni psihički život deteta. Rođenje označava prelazak deteta iz uterusa u spoljašnju sredinu. Nakon rođenja dete mora da započne samostalan život koji karakterišu brojne fiziološke funkcije: disanje, varenje, izlučivanje, termoregulacija, san i budno stanje. Period novorođenčeta (prvi mesec postnatalnog života) Vigotski označava kao prvu i "najizrazitiju" razvojnu krizu deteta koja odvaja period prenatalnog razvoja od perioda odojčeta. "Dramatična promena sredine pri rođenju, kada novorođenče dospeva u potpuno novu sredinu, menja čitav njegov život i obeležava početak perioda postnatalnog razvoja". [2]

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]